De Piermansteen (29.32.36)
De Piermansteen is het driemarkenpunt van de marken Hasselo, Lonneker en Groot Driene.
De grensbepalingen van Weerselo en Lonneker spreken van "een groote keisteen in het veld, ten noorden het zoogenaamde Schaddenhuis".
De steen was in 1982 teruggevonden door de Loakstenencommissie, maar later weer verdwenen, en weer teruggevonden,
zie het artikel hieronder uit de Tubantia van 19 april 1982.
Daar wordt de steen beschreven als liggend op erve Pierman, vandaar de naam.
In 1984 was de steen opnieuw verdwenen.
De nu aanwezige steen is dus een replica en bovendien iets verplaatst: het echte punt ligt zo'n 30 meter verder het land in.
Het kwartaalblad van vereniging Heemkunde Oalde Weersel (Oet de Boerschopn 1986, nr. 1) verwijst naar de Sliepsteen van de Historische Societeit Enschede-Lonneker voor het volgende bericht:
"De Twentse Courant van 19 april 1982 meldde dat twee leden van de Historische Societeit Enschede-Lonneker bij het erve Pierman aan de
Weerseloseweg een 'loaksteen' gevonden hadden.
Deze grenssteen lag op de plaats waar de drie voormalige marken Lonneker, Driene en Hasselo elkaar raakten.
Helaas moesten we voorjaar l984 constateren dat de steen verdwenen was, hoewel hij "ginn boer i-n t venster lag" !
De grenscommissie wist een andere forse veldkei te bemachtigen en deze werd met behulp van een bulldozer van de firma Spenkelink uit Lonneker geplaatst.
Dat gebeurde in aanwezigheid van de volledige commissie en een aantal qenodigden op de kille en grauwe zaterdagochtend van 8 december 1984."
De Piermansteen staat vanaf 1905 op de topotijdreis met de aanduiding 'pl'; de markering heeft de overgang van originele steen naar replica overleefd, inclusief de verplaatsing.
Vanaf 2021 staat er zelfs een extra punt getekend.
Bronnen
- Markegrenzen en markestenen, Documentatiemap 294, Stichting Historische Societeit Enschede-Lonneker (1993 en later).
Artikel Tubantia, 19 april 1982. |